Şu resimdeki doğa kadar önce kendimize, özümüze, varlığımıza ne kadar dürüstüz ki diğer insanlardan dürüst olmalarını bekliyoruz? Katıksız, yalın kendimizi kandırmadan ne kadar yaşıyoruz. Ben buyum diye biliyor muyuz? Gözümüzdeki çöpü çıkartıyor muyuz? Artılarımızı eksilerimizi görebiliyor muyuz? TU! KAKAlardan ne kadar arındırabiliyoruz kendimizi. Bence insanoğlunun kendini sorgulama vakti geldi de geçti bile. İyi şeylerde ben, kötü şeylerde o ya da onlar demekten vazgeçmeyi öğrenmek vakti geldi diyorum. Kendine bak ki aynandaki yansımanı görebilesin. Aynalarımızda hep başkalarını mı görmek istiyoruz? Yoksa beynimiz bize oyun mu oynuyor? Gizlice sayfaları dolaşırız okuruz beğeniriz ya da beğenmeyiz ama itiraf etmekten utanırız saklarız. Sebep nedir bilinmez. Sebepler farklıdır. Okumaya devam et “Kendine Dürüst müsün?”
Kadın…
KADIN: Hep şikayetler vardır. Kadınlar için. Oysa kadınlarda doğadaki yaratılmışlar gibi farklı özelliklerle yaşarlar. Hepsi ayrıdır… Bence kadınları tanımak dünyada ki yaratılmışları keşfetmek ne kadar zorsa kadınları da tanımak öyle zordur. Bazı kadınlarımız vardır musluktan akan birçok kişiler tarafından yolları düzenlenmiş kulağını (çeşmesini) açar kaparsın, kullanırsın. Kolaydır onunla yaşamak aç kapa muslukları gibi sormaz cevap istemez. Çok nadir arıza yapar. Öğretilmişliklerle ömrü geçer ne bir eksik ne bir fazla. Senin ellerinle ya çoğaltırsın ya da eksiltirsin. Okumaya devam et “Kadın…”