Ormanda ki yaşamları düşündüm bir an. Yemyeşil ağaçların kuruduğu, suların çekildiği, otların kuruduğu zamanlarda yaşam savaşı veren hayvanlar alemi,nasılda bir birlerini gözetlerler. Ölen ve ölenlerin leşlerini paylaşmak için bekleşen hayvanlar pür dikkat gözlerler birbirlerini. Ölen leşe önce büyük baş hayvanlar yaklaşırlar, parçalarlar,dişlerine uygun olanı yerler karınlarını doyururlar, bir bir leşin yanından çekilirler,arkadan genelde kanatlı kuşlar gelirler, onlarda gagaları ile didikleyerek leşten kendilerine uygun olanı yerler çekilirler, işte şimdide börtü böcekler ve benzerleri leşe gelmişlerdir, onlarda en son kalanı paylaşırlar. O kocaman hayvan bir kaç saat önce yürüyen, gezen, nefes alan hayvan bir anda nasıl leş olmuş ve birlikte yaşamı paylaştığı doğada ki diğer canlıların vücutlarında yaşamını devam ettirir olmuştur. Geriye sadece kemikleri kalmıştır. Toprağın üstünde bir iskelet işte görünen.
Hayvanların dünya yaşamındaki yaşam dengesi diyoruz biz insanlar.