Hani bazen konuşmak,haykırmak istersin
Sözler,düğüm,düğüm olmuştur.
Her şeyi anlarsın,anlatamazsın.
Gözlerin,çok uzaklarda,
Sanki dipsiz kuyuda
Kaybolmuş çocukluğunu,gençliğini arıyorsun.
O ne,nasılda karanlık kuyunun dibi.
Bir ışık yok mu?
Kuyunun dibini aydınlatacak.
Elinde feneri,lambası,mumu olan.
Neredesiniz?
İşte elinde değil,yüreğindeki ışıkla aydınlatıyor.
Dipsiz kuyuyu.
Bak ,gör,çocukluğun ve anıların.
Hepsi tek,tek,sıralanmıştı.
Koşan,gülen,çocuklar.
Beyaz pirinç başlıkları olan kocaman iki karyola.
Bütün çocuklar üzerinde zıplıyor,takla atıyor.
Kahkahaları odayı kaplamış.
Anneleri nerede bu çocukların?
Kimdi bu çocuklar?
İşte sarı saçlarım,
Güneş çilleri kaplamış yüzüm.
Bu ben miyim?
Ne kadar çok zaman geçmişti.
Yüzümde güneş çilleri değil,
Yaşam çizgileri vardı şimdi.
Deli,deli kulakları küpeli..
Mustafa ,mıstık,arabaya kıstık,
Üç mum yaktık,
Seyrine baktık.
Kimdi bunu söyleyen?
Hem zıplıyor,hemde söylüyordu.
Nereden öğrenmişti?
Şimdi bütün çocuklar söylüyorlar.
Dipsiz kuyunun içine
Dalları uzanmış söğüt ağacı
Minik parmaklardan bir halka.
Ne çok parmak var .
İşte bir parmak,ağızda ıslatılmış,
Parmakları sayıyor.
El el ebildek,
Elden çıkan debildek.
Debildeğin yarısı,
Yarı koyun derisi,
Adem,budem,
Çek şunu şuradan..!
Parmağını büküyor.
Kimdi bu çocuklar?
Teyze,amca,dayı,hala çocukları.
Gökalp,Zehra,Hatice,Resmiye,Saadet,Hasan.
Diğerleri….henüz küçükler.
Onlar oyunlarımızda bir görünüyorlar,bir yok oluyorlar.
Dipsiz kuyuda,büyüyen çocuklar.
Yerleri,yolları ayrılan çocuklar.
İşte bir tanesi,o ne söylüyor?
Beni toprağı yağmur kokan köyüme gömün diyor.
Ne zaman,nasıl büyümüş,yolun sonuna gelmişti?
İçimizde en hızlı koşan,finişe varandı.
Oyun bozanlık yaptı,
Bana yalan söyledi ,
Hayır! onu geçirmeye gitmeyeceğim!
Hıçkırıklarla ağlıyor tepiniyordu Zehra.
Aslan gibi yarasını sakladı,hepimizin dağıydı.
O Haticesini çok severdi,
Bir değil iki Haticesi olmuştu.
Haticeler,bitkindi,kalpleri ağlıyordu.
Işığın yönümü değişti?
Dipsiz kuyunun dibi niye karanlık?
Çocukluğum,kahkahalarım,sevinçlerim
Arkadaşlarım ne oldu?
Biri bir şey söylesin.
Hani hiç ağlamıyacaktık,
Hiç ayrılmayacaktık.
Ne oldu bizlere?
Oyun bozanları sevmiyorum,sevmiyorsun,
Sevmiyoruz değil mi?
Hayır biz oyunumuzu bozsa da
Onu seviyoruz!!!
Gökalp!! Saklambaç oynamayı sevdiğini biliyoruz.
Hadi oynayalım.
Elma dersek çık.
Armut dersek saklan.
Elma!! Elma!! Elma!!
Çıksana !!! En hızlı koşanımız .
Neredesin??
