Yazar: Arwen

Duydum ki roman yazacakmış.

Roman yenilir narsındır bilirim.

Roman insanlarımızı severim.

Roman okunsun diye yazılır.

Hem okurum ,hem yazarım.

Gerçek yaşamını yazsa her insan,

Dünyada kalmaz yalan.

Gerçek yaşanmışlıklarını yazabilirsen eğer,

İşte o zaman roman senin olur.

Herkes kendi yaşamında zaten romandır,

Aç,aç oku.

Sadece sayfaları yıllara, aylara,haftalara, günlere,

Saatlere,dakikalara,saniyelere,saliselere ayrılmıştır.

Bazan saliseler senelere döner yaşayanda,

Bazan seneler saliselere döner yaşayanda.

Yaşadıklarımızın tamamını hatırlayabilsek,

Bedenimizde, ruhumuzda dayanamaz romanlarımıza.

Sen yine de yaz romancı!

Kemancı kemanını çalar,

Saat çalar tik takını.

Yaz! yaz! yaz! romancı .

Yaz malı yım bir itiraf mı?

Bir sözcük mü?

Bir algılama mı?

Aklım da her harf,

Tek tek dans ediyorlar.

Yaz ve mal sarılmışlar,

Ayakları bir ileri, bir geri,

Kolları sert ve hırslı,

Sanki çılgınca dans ediyorlar.

Yaz güneşin sıcaklığını,

Mal canın yongasını,

Hatırlatsa da.

Bir araya gelince,

Al yazmalım gelir aklıma.

Al yazmalı mı,al yazmalımıyım,

Yaz malı mıyım,

Yazmalıyım mı?

Her harf sanki tango yapıyor,

İki ileri ,bir geri.

Tuşlar şaşkın,

Ben şaşkın.

İki şaşkın , bir aşkım,

Yazmalıyım,yazmalıyım!

Sonbahar yağmuru gibi,

Dökülüyor sözcükler.

Şelaler gibi,

Akıyor düşünceler.

Yazmalıyım,yaz sevinsin mal sevinsin,

Al yazmalım sevinsin.

Sevindir kisevinesin