Ağır ağır çıkıyorum merdivenleri.
Ürkek,acaba ,nasıl?
Geri dönüyorum,telaşlı.
Cesaretim yok onu görmeye.
O da ne?
İşte o! İniyor merdivenleri,ağır,ağır.
Yüreğim titriyor.
Gözlerim şaşkın.
İşte karşımda duruyor.
Ürkek yüreğim, utanan gözlerim.
Bir el uzanıyor çeneme,
Hafifçe kaldırıyor yukarı.
Gözler kalbin aynasıdır bilirim.
İşte korktuğum,titrediğim an!
Ya görürse kalbi mi?
Bu nasıl bir aşk ya rabbi?
Gözlerim,gözleri,
Yüreğim,yüreği.
İşte an! İşte hakikat.
Dudaklar suskun,
Yürekler coşkun.
Ben oydum, o bendi.
Çok önceden, önceden,
Zamanını bilemediğim.
Zamanın, mekanın öneminin olmadığı,
Bir yerden tanıyorduk birbirimizi.
Ruhumuz buluşmuştu.
Ruh ikizimi arıyorum derler.
Biz bulmuştuk bir birimizi.
Anlamak istiyorum,
Anı yaşamak için,
Ölmek mi gerek?
A! Olsa,
İ!desek,
E! Ne olacak?
Geçti, gitti bir daha.
Yaşadığım rüyaydı sadece!
Rüyalar gerçek olsun,
Duamız kabul olsun.
Amin diyen seslere,
Bir gün hakikat olsun.