SONBAHAR: Hüzün şarkılarının çoğaldığı zamanlar… Kuru dalların yeşermesi ile başlayan çiçekler açan yapraklarla rüzgarın birleşmesi ile güzel neşeli aşk şarkıları söyleyen yanından geçenleri sessizce izleyen gölgesinde yorgunlukları attıran gördüm duydum bilmiyorum kendine ilke edinmiş güzellikler meyvelerini yaratılmışlarla paylaşan.. Görevini tamamlayıp sessizce sararan yapraklarını yeryüzüne savuran bir kere daha yalnızlığa hazırlanan… Üzerinden geçtiğimizde hışırtıları ile sessizce bizde bir zamanlar gençtik güzeldik şarkılar söyledik… Topraktan geldik toprağa dönüyoruz diyen acıklı sesleri ile bizlere HAYAT ÇOK KISA DEĞERİNİ BİLİN BİZLERDEN ÖRNEK ALIN DİYEN SONBAHAR YAPRAKLARI . Bir sonbahar… Şarkıları… Gelecek İlkbahara kadar çıplak kalmış ağaçlardan sessizce dinleyeceğiz.
İncir
İNCİR: Çocuklumda en az 15 20 çocukla ağaçtan ağaca koşup en güzelini, en tatlısını, en irisini bulmak için koştuğumuz:) Ağacına çıkıp da kollarımın askıda kaldığı dallarından inemediğim, yardım istediğim 🙂 incirim. O zamanlar bizim için bir oyundu. Yerdik, koşardık, şarkılar söylerdik ağaçlarınızın arasında. Güzel günlerdi. İyi ki yaşamışım diyorum. Oysa biz insanlara ne çok yararların varmış. Büyüyünce öğrendim. Sirkeye batırıp yenildiğinde BASUR(HEMOROİT)A, SÜTLE Kaynatılıp yenildiğinde bağırsak iltihabına ve bunun gibi bir çok yararlarının olduğunu öğrendim.. İyi ki varsın seni yaratana teşekkürler. Dişlerimin arasında seni her çiğnediğimde seninle bütünleştiğimi biliyorum. Sen ve ben iç içe yaşıyoruz. SENİ SEVİYORUM. ÇÜNKÜ SEN BENİM İÇİMDESİN.