Herkes aslında yalnız, yalnızlıkla ıslandım sözünü okuduğumda,düşündüm . Dünya üstü ve altı ile büyüklüğünü, sorularını önceden bilemiyeceğimiz,seçenekleri şıklarla dolu,en doğru cevabı o büyük tarafından doğru ve yalnış eksilerive artılarını arttıracak,ya da eksiltecek olanın bildiği kocaman bir sınav salonu.İşte bu sınav salonu dünyaya yalnız geldiğimiz gibi yalnız gitmiyor muyuz?
Dünyaya gelme anlarımız nasıl hepimiz için farklı ise gitme anlarımızda öyle değil midir? Bazılarımız dünyaya gelmesi için aylar önce hazırlıkları yapılmış sevinç ve heyecanla beklenirken,bazılarımız doğması hiç istenmeyenler olarak dünyaya gelirler. Sonuçta yaradan istediği için her şekilde de dünya dediğimiz sınav salonu dolar,boşalır hep.
Dünya sınav salonunda sorular bazan kolaydır,bazan zordur, bazan çalıştığımız yerden gelir, bazan çalışmadığımız yerden gelir.
Çalıştığımız yerden gelen sorular genelde bizlere yakın larımızdan aktarılan bilgiler, ya da okuduklarımızdandır .Çalışmadığımız yerlerden gelen sorular daha çoktur, yaşayarak öğrendiğimiz sorular ve cevaplarını çok sonra öğrendiğimiz sorulardır.
Dünya denilen sınav salonunda birde torpilliler dediğimiz doğuştan şanslı deriz işte öyleleri de vardır.Öyleleri nerede,nasıl sınavlarını verirler bilinmez, eminim ki onlarında kendilerine göre sınavları kesin vardır.
Renkleri,şekilleri,ile dünyanın üzeri öyle çok sorularla iç içe bizlere bakıyor ki,kaçını ne kadar görebiliyoruz, ne kadarını anlıyabiliyoruz, ne kadarına cevap verebiliyoruz?
Herkes hem çok yalnız, hemde hiç yalnız değil:) Dünyanın üzerinde ve altında olanlarla hep birlikte dönüyoruz, dönüyoruz,dönüyoruz. Aynı güneşle ısınıyoruz, aynı ay ile gecemiz aydınlanıyor, aynı yıldızlar hepimize göz kırpıyorlar. Dünyanın neresinde olursak olalım.
İşte bu Ayı, Güneşi,Yıldızları bazılarımız daha çok görebiliyoruz,bazılarımız daha az görebiliyor, bazılarımız hiç göremiyor.
Düz etrafında binaların olmadığı yerlerde Gökyüzünü gündüz ve gece seyrettiğimizde mevsimlerine göre ayrı güzellikleri görürüz. Büyük kentlerde Gökyüzünde ki yıldızları görmek çok zordur. Nereye saklanırlar hep merak ederim:)
Yıldızlarda bizim gibi akraba ziyaretleri yapıyorlar mıdır,dostlarını arıyorlar mıdır, kendi aralarında sınavları var mıdır,onlarda karanlıklarda korkuyorlar mıdır:)
Dünya sınav salonunda ki yaradılmış canlılara bakarken onlarda bizim onları merak ettiğimiz gibi bizi merak ediyorlar mıdır, biz göz kırpsak onlara, onlarda bizi görürler mi:)
Dünyada ki sınavlardan uzaklaşmak için bazen böyle hoşluklarla kendimizi motive etmemiz gerekiyor diyorum.
Sonuçta hiç ölmeyecek gibi çalış,hemen ölecekmiş gibi ibadet et dedikleri bu olsa gerek.