Yaşamda Düşünme

İnsanların yaşamlarındaki davranışları, sözleri kendisinin bile bilmediği geleceğini, yaşamını düzenlerde farkında olmazlar.Çevremizde öyle davranışlara, sözlere şahit oluruz ki, o an bunlara dikkat etmeyiz, aradan bir yıl geçmez bir bakarsın ki konuşulup unutulan sözler bir anda yaşam denilen gerçeğe dönüşür. Onu bilmediği için insanlarımız o an ki düşünceleri, yaşamları ile ilgili konuşurlar, kendileri unutur, ama onların konuştuklarını birisi duymuştur ve sıraya koymuştur, sırası gelincede bir bakmıştırki insanlar ortalama bir yıl önce konuştukları, düşündükleri her şey peş peşe gelir,olur, şaşkınlaşırlar, yeni hızlı bir düzen arka arkaya gelir, o anda fark edemezler işin iç yüzünü, çünkü konuştuklarının üzerinden en az bir yıl geçmiştir. Rüzgar eser, çatılar, devrilir,yerler değişir, bir bakar ki önceden konuşupta, ya da isteyipte olmadı dediği herşey bir bir gerçekleşmiştir. Hep derim önce düşünmeliyiz, söyleyeceğimiz her sözden önce. Yaradandan bir şey isterken bile önce neyi niçin nasıl istemeliyiz diye. Bazan öyle şeyler isterler ki insanlar, arkasından isteğinin gerçekleşmesi için neleri göğüslemeleri gerekir onu anlayamazlar.  K uranın Bakara suresinin ikiyüzüncü  ve ikiyüzbirinci ayetlerinde insanlara en güzel uyarı vardır. Rabbimiz der ki: Bazı kullarım vardır sadece dünyalık isterler, onlara dünyalık veririm ama ahirette nasipleri yoktur,(200 . ayet) Bazı kullarım vardır ,onlar hem dünya için hemde ahiret için isterler, işte onlara her ikisindende nasiplerini vereceğim. İşte farkında olmadan söylenen sözler, istekler bu nedenle kişilerin unuttukları zamanda arka arkaya gelir ama o an anlayamazlar, Rabbimiz tüm düzenini kurar ,sonra kuluna önce söylediklerini hatırlatır, kul çok sonra işin farkına varır ama iş işten geçmiştir. Farkında olmak zor iştir, yaşamın koşuşturmalarında, sıkıntılarında, bir anlık düşünmeden söylenmiş çok sözler gökyüzüne çıkar, dolaşır döner tekrar kendimize döner.