Aşk ve Özlem

İşte yine özlemle aşkını haykıran bir ses,hafif bir müzikle birleşmiş dünya boşluğunda ses dalgaları olarak yükseliyor boşluğa.Acaba şimdi aynı anda böyle dünyanın her yerinde özlem ve aşk sancıları ile yaşamakta olan kaç kişi vardır dedim. Müziği ,sözleri dinlediğimizde biz böyle etkileniyorsak, birde gerçek yaşayanların durumu nasıldır? Aradan yıllar geçti, şöyle geçmişimi düşündüm, neyi nasıl yaşamıştım, bana ne oldu diye kendime sordum, değişen neydi, ben yine aynı insandım ama hafif bir tebessümle geçiştiriyordum. Eskisi gibi değilim artık, üzülmüyorum, ağlamıyorum, kıskanmıyorum,feryat etmiyorum, korkmuyorum yaşamdan . Yıllar olgunlaştırmışmıydı beni bir meyvenin olgunlaşması gibi. Yaşam denilen sınavın evrelerini tamamlamışmıydım, yoksa boşvermişliğimi seçmiştim ya da bazı gerçekleri anladığım ,öğrendiğim, bildiğim için mi daha sakindim ,özlem ve aşk sözcüklerine karşı.Kalbimi yokladım, katılaşmış olabilir mi diye, yok katılaşma değildi bu ,bu başka tarifi olmayan bir şeydi. Gençlerdeki aşk ve özlem acılarını duyduğumda ve gördüğümde onlara sevgi ve merhametle bakıyordum, onların acılarını kalbimde hissedebiliyordum ,demek ki kalbim katılaşmamıştı. Peki kendi içimde yaşadıklarımda niye daha katı oluyordum kendime? Boş ver ,kendini kandırma, aşk ve özlemlerle geçirecek zamanın yok, yaşamın kısa, kendini daha faydalı şeylerde değerlendirmelisin diyorum. Ruh  mu ölür, kalp mi ölür?  Hayır ikiside şu an canlı ama sanki bu iki kelime ile her ikiside kanka olmuşlar 🙂 Boş vermişim, boş vermişim, dünyaya şarkısını öğrenmiş ikiside, el ele tutuşmuşlar birlikte şarkı söylüyorlar, onlarda anlamışlarmı aşk ve özlemle ömür denilen zamanı tüketmenin kendilerine zarar getirdiğini . Onlarda akıllanmışlar yıllarca aşk ve özlem kelimeleri ile yaşayarak ,acılar onlarıda olgunlaştırmış benim gibi. Aşk ve özlemlerimiz artık birine diyoruz üçümüz birlikte, ona aşkta ,özlemde, acının olmadığını, mutluluğun olduğunu öğrenmiştik. İlk defa birbirimize itirafta bulunduk, Birlikte yaşıyorduk ama birbirimize gerçek duygularımızı söylemekten çekiniyorduk demek ki. Şimdi herşey netleşti, bizler olgunlaşmıştık, şimdi sıra gençlerdeydi, onlarda olgunlaşıncaya kadar, aşk ve özlem kelimeleri ile bir süre bazan ağlıyacaklar, bazan konuşacaklar, bazan şarkı söyleyecekler, ve bir gün onlarda boş vermişim, boş vermişm dünyaya şarkısını söyleyecekler. Tarih tekerrürden ibarettir demezler mi, geçmiştekiler, şimdikiler, ve gelecektekiler, hep bunu farklı meridyenlerde farklı frekanslarda olsada yaşadılar, yaşıyorlar, yaşıyacaklar, Yaşam dediğimiz gerçeklerden nasıl ,nereye kaçılabilir değil mi. Aşk+ özlem: Olgunlaşma sancıları  kişilere, yerlere, zamanlara göre farklı olsada herkes payına düşenle yaşamayı öğreniyor, olgunlaşıyor ,olgunlaşmasını tamalayanlar şanslı, birde olgunlaşmasını tamamlayamayanlar vardır ,işte onlar bu dünyadan çabuk gitmeyi tercih ederler,onlara ey gençler, bu bir olgunlaşma sancısıdır, sakın pes etmeyin, yıllar sonra geriye baktığınızda söylediklerimde haklı olduğumu göreceksiniz, sakın bu dünyadan gitmek için acele etmeyin diye haykırmak istiyorum.