Granta

Banka görevlisi, güzel kız sorumluluğunun biniciyle krediler servisinde her zaman ki dosyalarını kontrol ediyor, elinde ödeme tarihi gecikmiş bir evrak var, kayıtları gözden geçiriyor, adresi arayıp bildirmesi gerekiyor. Güzel elini telefona uzatıyor,  gözleri kişinin kartındaki telefon numarasında,numaralara basıyor, telefonu kulağına yaklaştırıyor, alo… diyerek bekliyor. Nokta  Bankası krediler servisinden … kişiyi arıyorum, lütfen kendisini verirmisiniz diyor. Karşı taraftan veremem cevabı geliyor. Hanımefendi kendisi ile görüşmem lazım, lütfen verirmisiniz? Yine karşı taraftan aynı cevap veremem. Peki hanım efendi niçin veremessiniz? Karşı taraftan yine cevap veriliyor burada değil. Banka görevlisi kızımız gerilmiş durumda, zarif, kibar olmalı müşteri ilişkileri çok önemlidir, peki nerede diye yine son gayretle sorar. Karşı taraftan sakin bir sesle granta da diye cevap gelir. Oh kızımız derin bir nefes alır, en azından yerini biliyor, son bir sabırla tekrar sorar , peki bana grantanın telefon numarasını verebilir misiniz? oradan görüşeyim. Karşı taraftan yine sakin bir sesle cevap gelir, veremem. Bankacı kızımız iyice gerilmiş durumda niçin hanım efendi, kendisine ulaşmam gerekiyor diye ikna etmeye çalışıyor karşı tarafı. Aynı bölümde karşı masa da  çalışan bütün arkadaşları konuşmaları başından beri dinliyorlar, bir taraftan el kol işaretleri ile telefonu kapatmasını söylüyorlar, bir taraftanda karınlarını tutarak kıvrılıp bükülüp kahkahalarını tutmaya çalışıyorlar. Güzel bankacı kızımız el kol işaretlerinden pek birşey anlamıyor ama ısrarları üzerine kapatıyor. İşte o zaman kahkahalar etrafa yayılıyor, gülmekle anlatmak birbirine karışıyor. Granta bu şehrin mezarlığının adıdır, adam ölmüş mezarlıkta diyorlar ve başlıyorlar dalga geçmeye bizim ölülerimizinde telefon numaralarını verelimde bizimle bağlantılarını sağla. Güzel bankacı kızımız bu şehre yeni geldim ne bileyim mezarlığının adını diyerek kendini savunuyor ama olan olmuştu bir kere arkadaşlarının dilinden kurtulması zaman alacaktır 🙂